Sinds 1992 treedt Courbois op met een kwintet onder eigen naam, dat, voor het eerst in zijn loopbaan, enkel door hemzelf gecomponeerde stukken uitvoert. Dit ensemble heeft de critici en het publiek aangenaam verrast, met een herwaardering van de Charles Mingus traditie – thematische, melodieuze ensemblejazz – en het experimenteren met lineaire improvisatie. Composities worden opgebouwd uit verschillende secties die collectief improviserend worden uitgewerkt. Slechts weinige drummers zijn als Courbois in staat tot het scheppen van melodisch, harmonisch én ritmisch interessante geïmproviseerde muziek. Sterker nog, als jazzdrummer-componist mag hij beschouwd worden als een zeer zeldzaam fenomeen. Een musicus die steeds het componeren als zwakke stee in de geïmproviseerde muziek heeft geaccentueerd.
— Donemus